Bruksizm
Bruksizm, to tzw. „zgrzytanie zębami” jest przypadłością wymagająca odpowiedniego leczenia.
Spowodowany jest nadmierną, mimowolną aktywnością mięśni żwaczy, prowadzącą do mocnego zaciskania zębów i tarcia nimi o siebie. Są to niefizjologiczne ruchy, które wykonywane są nieprawidłowo zarówno w sposób jakościowy, jak i ilościowy. Wciąż powtarzająca się nieprawidłowa aktywność mięśniowa (dotycząca głównie mięśni żwaczy oraz innych mięśni twarzoczaszki) skupia się na przemiennym zaciskaniu i zgrzytaniu zębami oraz wykonywaniu innych dodatkowych ruchów żuchwy.
Wśród najczęstszych przyczyn występowania tej przypadłości wymienia się nadmierną wrażliwość na stres, wady zgryzu. Ponadto do bruksizmu mogą prowadzić zaburzenia psychiczne i emocjonalne, np.: schizofrenia, depresja i stany lękowe, ADHD, autyzm, zespół Downa, zespół Pradera i Williego, zaburzenia hormonalne, np. nadczynność tarczycy, choroby przewodu pokarmowego (choroba refluksowa), przerost migdałków, zażywanie niektórych leków (np.: selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, leków psychotropowych).
Nieleczony bruksizm może prowadzić do licznych konsekwencji obejmujących m.in.
Proponowane zabiegi:
Efekty zabiegu można zauważyć już po około tygodniu. Obniżenie aktywności mięśni trwa od 4 do 6 miesięcy.
Najlepsze efekty obserwowane są przy zastosowaniu trzech dawek toksyny botulinowej w trzymiesięcznych odstępach. Dodatkową korzyścią leczenia jest zauważalna zmiana konturu twarzy- twarz z kwadratowej staje się bardziej owalna.