Krioterapia dermatologiczna polega na kontrolowanym niszczeniu tkanek przez ich zamrożenie.
To mało inwazyjna, szybka i bezkrwawa metoda leczenia drobnych zmian na skórze – brodawek wirusowych, brodawek łojotokowych, naczyniaków rubinowych, włókniaków miękkich.
Chora tkanka zamrażana jest podtlenkiem azotu – powoduje to jej zniszczenie bez naruszenia ciągłości naskórka, organizm zaś samodzielnie w ciągu ok. 14 dni usuwa martwicę, z zachowaniem tkanki zdrowej. Zabieg zwykle nie wymaga podania znieczulenia, w trakcie zabiegu pacjent może odczuwać niewielkie pieczenie lub szczypanie.
Stan zapalny może utrzymywać się po zabiegu do kilku dni, niekiedy może mu towarzyszyć pojawienie się pęcherza wypełnionego krwią.
Wskazania do krioterapii:
- brodawki wirusowe (przy dużych lub mnogich zmianach- zwykle kilka zabiegów oddalonych w czasie),
- brodawki łojotokowe,
- brodawki płaskie,
- rogowacenie słoneczne (actinic keratosis),
- mięczak zakaźny,
- modzele i nagniotki,
- włókniaki miękkie oraz twarde,
- naczyniaki rubinowe,
- redukcja bliznowców,
- róg skórny,
- kłykciny kończyste.
Kriochirurgia nie wymaga konkretnego przygotowania. Ponadto kriochirurgię można przeprowadzić u pacjenta w każdym wieku, także u dzieci i kobiet w ciąży oraz matek karmiących. Przeciwwskazaniem do kriochirurgii nie jest również podeszły wiek oraz zły stan zdrowia pacjenta.
Przeciwwskazania do kriochirurgii to:
- pokrzywka fizykalna wywołana zimnem tzw. pokrzywka z zimna,
- krioglobulinemia, choroba zimnych aglutynin
- z. Raynauda,
- choroby tkanki łącznej,
- zaburzenia naczyniowe,
- niekontrolowana cukrzyca,
- piodermia zgorzelinowa.
Zabieg zwykle nie pozostawia blizn, niekiedy może pozostawić niewielkie odbarwienie w miejscu zabiegu lub ustępujące w czasie przebarwienie.
Po zabiegu należy unikać korzystania z miejsc typu basen, sauna, siłownia (do wygojenia zmian skórnych) oraz opalania do 2-3 miesięcy po zabiegu.